Bolivia op z'n BEST!!

Luitjes!

Aan het genieten van de eerste lentedagen daar in Nederland?
Wij zijn sinds ons laatste reisverslag vanuit Brazilie al drie weken op doortocht door Bolivia, een land dat veel verschilt met (het toch veel westerse) Brazilie. Bolivia is veel armer, vaak erg vervuild (afval is groot probleem), het land waar iedereen cocabladeren knauwt, erg goedkoop maar vooral een land met vele mogelijkheden (veel grondstoffen) en prachtige (nog niet door het grote publiek ontdekte) plekken om te bezoeken!!

Na een dag Braziliaans carnaval in Corumba zijn we het oosten van Bolivia ingetrokken om daar Daan te meeten en een dag carnaval in Santa Cruz te vieren! Totaal gekkenhuis!! Mensen lopen daar een week lang gewapend met waterpistolen, balonnen en heel veel verf op straat rond om elkaar te bekogelen...de hele stad is wordt hierdoor zelf ook een grote kleurrijke bende. Lisa moest het smiddags al meteen ontgelden toen 15 mannen hun kans zagen om een nog schone en blonde toeristische dame compleet om te toveren tot paarse smurf (verf is goei spul en blijft dagen/weken zitten;)). In de avond waren ook Mark en Daan aan de beurt. Tijdens het echte feest op straat, gevierd met een paar mensen uit het hostel en locals, smeerde een gast ze helemaal vol met een soort schoensmeer, heerlijk!

Na het carnavalsgeweld zijn we via Sucre (mooi oud en wit stadje) doorgereisd naar Potosi. Deze plaats staat bekend om zijn zilvermijnen en was vroeger een van de rijkste en belangrijkste plaatsen van Zuid-Amerika! Nu is het echter een armoedige bedoeling aan het worden doordat de Zilverberg bij het stadje op begint te raken (en trouwens ook op instorten staat) en de zilverprijs ook nog eens erg laag is. Met een ex mijnwerker zijn we de zilvermijnen ingeweest, erg indrukwekkend om te zien! Van te voren hebben we op een marktje wat inkopen gedaan zoals dynamietstaven, cocabladeren en drinken om mee de mijnen in te nemen voor de mijnwerkers! De mijnen zijn gevaarlijk om in te werken met gassen, instortingsgevaar, ontploffingen en veel stof, de werkomstandigheden zijn dan ook bizar zwaar (mijnwerkers worden gemiddeld maar 35 tot 40 jaar) maar de mensen hebben geen keuze: of in de mijnen werken of geen eten. Er werken kinderen van 16 jaar in de mijnen, die we ook zijn tegengekomen. Onder begeleiding van onze gids hebben we een groepje mijnwerkers opgezocht, met hun proberen te praten en onze gekochte spullen afgegeven.

Na de indrukwekkende ervaring in Potosi zijn we via het cowboylandschap van en rond Tupiza (cowboytocht op paard en hike door canyon) met een 4 daagse jeeptour (constant op een hoogte van tussen de 4 en 5km) door het zuiden van Bolivia gereden met als eindpunt misschien wel het meest bekende gebied van Bolivia: Salar de Uyuni. De eerste dagen met de jeep fantastische woestijnen, rotsformaties, veel vulkanen, geisers, een blauw/groen meer, een rood meer, kleine zoutvlaktes en veel lamas en flamingos gezien. De laatste dag Salar de Uyuni bezocht: om 04.30 uur opgestaan om de zonsopgang te zien op de gigantische zoutvlakte van 1200 vierkante km om daarna het gebied verder te doorkruisen.
Afgelopen week La Paz (blijkbaar niet de officiele hoofdstad, dat is Sucre) bezocht waar we onze bossche maat Fransie weer ontmoet hebben (we reizen vanaf dan ook met 4en). Hier hebben we ons adrenaline tekort wat aangevuld door eerst van een flatgebouw te abseilen (Mark en Daan) en de dag erna de Worlds Dangerous Road (met allemaal) per mountainbike af te dalen. Deze bizarre afdaling van 60km langs afgronden van 600m en fantastische uitzichten blijft voorlopig nog wel even in het geheugen. Lisa ging nog even over de kop omdat een achterlijke gast midden op de weg stil stond en ze dus vol in de rem moest. Maar gelukkig viel ze op de weg, was de afgrond daar toch maar een paar honderd meter als je erin zou vallen en heeft ze er alleen een paar blauwe plekken aan over gehouden.

Vanuit Copacabana aan het Titicaca meer ga ik weer houdoe zeggen! Bedankt voor het lezen weer en van bovenstaande verhaal zullen we weer de beste plaatjes toevoegen!

Kus,
Lisa en Mark